Melbourne, Australië. Er gaat niets boven live televisie. De extra druk die een rechtstreekse uitzending met zich mee brengt doet de adrenaline sneller stromen en de kick is groot als alles goed gaat. Het zijn magische woorden wanneer de regisseur door de intercom spreekt en zegt: '… Live!'
Er zijn regisseurs met een diepe donkere stem die dat echt geweldig kunnen.
Vanmiddag, even voor half twee, kregen we op het juiste moment de kans om de kijker mee te nemen door de pitstraat. Na een halve minuut sprong het licht op groen en reden de Formule1 bolides het circuit op. Een kippenvelmomentje voor iedere echte liefhebber. Het nieuwe seizoen was eindelijk begonnen en de RTL GP kijker was er live bij.
De pitreporter en ik kregen een paar minuten de gelegenheid om te laten zien wat we graag wilden laten zien. Heerlijk. Allard nam de leiding, tot ik op een bepaald moment even het initiatief over nam. Het werd een dansje voor een cameraman, een reporter en tweeëntwintig Formule1 auto's. Alsof we het ingestudeerd hadden. Beeld en geluid versterkten elkaar. Op het juiste moment kwamen die auto's er bij. Met geweld.
Ik wil het nog terug zien om er iets zinnigers over te schrijven, maar het gevoel was goed. Tien minuten later kregen we nog een kans.
'En… live!'
Het tweede dansje voerden we op tijdens de zogenaamde 'live grid'. De meeste auto's stonden inmiddels op hun startpositie. Andere jaren was de reporter op dit moment alleen te horen, nu draaide er een camera om hem heen.
Helaas waren de meeste rijders even richting pitbox voor een laatste pre-race-plas. Het kon ons niet deren. De verslaggever lulde, ik filmde en de kijker was er bij.
Mijn moment van de dag was het opvangen van een over razende straaljager. Met veel lef richtte ik de lens spontaan richting strak blauwe hemel. Een gokje. Of ik de snelle vlieger lekker in beeld had weet ik niet zeker. Ook dat moet ik nog even op video terug halen. Doet er ook niet toe. Het idee was goed en in ieder geval uitgevoerd met een overdosis cameramannenlef. Daar gaat het uiteindelijk om als je live bent.
Een paar minuten later was alles weer voorbij en schakelde onze regisseur terug naar de studio. Ik vond het geweldig. Wilde het liefst meer. En meer en meer. Voorlopig echter even niet, maar om met Schwarzenegger te spreken:
I'll be back!
Er zijn regisseurs met een diepe donkere stem die dat echt geweldig kunnen.
Vanmiddag, even voor half twee, kregen we op het juiste moment de kans om de kijker mee te nemen door de pitstraat. Na een halve minuut sprong het licht op groen en reden de Formule1 bolides het circuit op. Een kippenvelmomentje voor iedere echte liefhebber. Het nieuwe seizoen was eindelijk begonnen en de RTL GP kijker was er live bij.
De pitreporter en ik kregen een paar minuten de gelegenheid om te laten zien wat we graag wilden laten zien. Heerlijk. Allard nam de leiding, tot ik op een bepaald moment even het initiatief over nam. Het werd een dansje voor een cameraman, een reporter en tweeëntwintig Formule1 auto's. Alsof we het ingestudeerd hadden. Beeld en geluid versterkten elkaar. Op het juiste moment kwamen die auto's er bij. Met geweld.
Ik wil het nog terug zien om er iets zinnigers over te schrijven, maar het gevoel was goed. Tien minuten later kregen we nog een kans.
'En… live!'
Het tweede dansje voerden we op tijdens de zogenaamde 'live grid'. De meeste auto's stonden inmiddels op hun startpositie. Andere jaren was de reporter op dit moment alleen te horen, nu draaide er een camera om hem heen.
Helaas waren de meeste rijders even richting pitbox voor een laatste pre-race-plas. Het kon ons niet deren. De verslaggever lulde, ik filmde en de kijker was er bij.
Mijn moment van de dag was het opvangen van een over razende straaljager. Met veel lef richtte ik de lens spontaan richting strak blauwe hemel. Een gokje. Of ik de snelle vlieger lekker in beeld had weet ik niet zeker. Ook dat moet ik nog even op video terug halen. Doet er ook niet toe. Het idee was goed en in ieder geval uitgevoerd met een overdosis cameramannenlef. Daar gaat het uiteindelijk om als je live bent.
Een paar minuten later was alles weer voorbij en schakelde onze regisseur terug naar de studio. Ik vond het geweldig. Wilde het liefst meer. En meer en meer. Voorlopig echter even niet, maar om met Schwarzenegger te spreken:
I'll be back!
een blije Rein in zijn nieuwe Free Willy outfit... (aldus goede vriend Olav Mol)
Sjeezus man... het was bijna lachwekkend om te zien. Een reporter die maar doorlulde en voornamelijk op de rug te zien was (beeld vloog alle kanten op) en er achteraan een cameraman die filmde alsof hij gedronken had. Ik werd er duizelig van!
BeantwoordenVerwijderenKijk het nog maar even terug. :-)
Maar toegegeven; een absolute meerwaarde!
Helemaal niet hoor Rein, laat je niet op stang jagen ;-)
BeantwoordenVerwijderenWe hebben genoten van het live op de grid, echt wel.
Ben blij dat Allard ook weer van de partij is.
groetjes Vivianne
Hier zit de kijker gewoon op te wachten.
BeantwoordenVerwijderenErg leuk en goed gedaan!
Heb de straaljager ook nog gezien!
Leuke kijk in de pit, ook de live grid was erg goed alleen zat er toen opeens een vertraging tussen beeld en geluid viel me op.
Ga zo door!