wabi sabi salon

Melbourne, Australië. De Wabi Sabi Salon is een Japans restaurant in Smith Street. Het is een klein zaakje en in eerste instantie lijkt het niet veel soeps. Er zitten vooral eigenaardige types op de onhandige krukjes. Waarschijnlijk is dit Backpackers Paradise.
We worden geholpen door Keiko, een schattig Japans meisje die deze avond voor het eerst in de Wabi Sabi Salon werkt. Voor en na iedere zin zegt ze 'sorry'. Het is zo aandoenlijk dat we alle vier spontaan verliefd worden op dit propje. Het Keiko-gehalte van lieve meisjes zal voorlopig een terugkerend ding zijn in onze conversaties.
Tegenover me gaat een vreemde man zitten en als ik zeg vreemd dan bedoel ik ook vreemd. Niet een beetje, maar buitengewoon vreemd. Terwijl ik dacht nog dat ik wel wat gewend was…
Hij zit een tafeltje aan de andere kant van het smalle restaurant, precies in mijn gezichtsveld. Vanaf het moment dat hij daar is gaan zitten kan ik nergens anders meer naar kijken. Zelfs Keiko kan me niet langer boeien.
Hier zit de Hulk. Misschien niet zo zeer qua spieren, hoewel hij groot en vast heel sterk is, maar deze man is vooral groen. Alle huid die ik kan zien is donkergroen gekleurd. Zijn hele gezicht, de kale kop, nek, armen en handen.
Even dacht ik dat het schmink zou kunnen zijn, maar Keiko heeft van een collega gehoord dat deze engerd in het Guinness Book of Records staat als meest getatoeëerde man van de wereld.
Als hij in zijn ogen wrijft maakt hij geen strepen.
Ik heb duizend vragen, maar durf de man niet aan te spreken. Hij ziet er niet zo vriendelijk uit. Ik vrees dat meer mensen gevraagd hebben of hij wel eens spijt heeft van deze onomkeerbare metamorfose. Ik wil ook weten wat zijn moeder er van vindt.
Wel durf ik aan Keiko te vragen of zij de man aantrekkelijk vindt. Dat is gemakkelijk en flauw. Het Japanse serveerstertje is zo keurig opgevoed dat ze zich niet laat verleiden tot een uitspraak. Sorry. Volgens mij vind ze de Hollanders in het restaurant, die opeens de gekste vragen stellen, ook maar brutale kwasten. Ze verontschuldigd zich nog eens, al heb ik weer geen idee waarvoor.
Die man is niet alleen erg groen. Zijn oorlellen zijn enorm opgerekt door zware gouden ringen. Om zijn vingers zitten grote glimmende ringen en ook al zijn tanden zijn van goud. Hij draagt meer goud bij zich dan de Nederlandse Bank in de kelder heeft liggen.
Als je hem zou casten als slechterik in de volgende James Bond, dan zou iedereen het over de top vinden.
Het eten in de Wabi Sabi Salon is geweldig. Het toilet met Japanse muziek is uniek, maar lastig te omschrijven. Over de service hoor je ons niet klagen. Ik kan alleen geen normaal gesprek meer voeren nu die fascinerende Paradijsvogel in mijn shot zit.
Zou hij een vriendin hebben die hem zo aantrekkelijk vindt? Heeft hij geen last van alle inkt in zijn lijf?
Voor we weer buiten staan spijt het me al dat ik niets heb gevraagd, maar ik baal vooral van het feit dat ik één keertje heb besloten om het fototoestel op mijn hotelkamer te laten.