KL

Kuala Lumpur, Maleisië. Op de terugweg weer een tussenstop in Maleisië. Kuala Lumpur International Airport. Er is geen vliegveld, op Schiphol na, waar ik zo vaak ben geweest. Ik was hier in 2000, 2001, 2003, 2005, 2006 en nu weer in 2007. Soms zelfs een paar keer per jaar.
Er zijn minder aangename bestemmingen.
We hebben een dag. Vandaag is het is erg vochtig en de zon breekt niet door de wolken heen. Ideaal voor een bliksembezoek aan de stad.
Ik ben dol op Maleisië. De mensen zijn vriendelijk en gastvrij. Het is een groen land, het klimaat is over het algemeen ideaal voor ontspannen zonvakanties. Er zijn genoeg goede hotels en fantastische resorts voor een betaalbare prijs. Vrienden van mij duiken vanaf woensdag een weekje onder op zo'n belachelijk luxe vakantiebestemming en ik moet toegeven dat ik stikjaloers ben.
Mijn prioriteiten liggen op een ander vlak. Dit is voorlopig mijn laatste verre reis. Ik word papa en ben tijdelijk veroordeeld tot de kinderkamer, Pampers en in het wildste geval tot Centre Parks of familiecampings in Frankrijk.
Maar eerst met de sneltrein van het vliegveld naar het centrum van Kuala Lumpur. Nog even de lucht opsnuiven van een Aziatische markt. De mix van wierook, uitlaatgassen, gepofte kastanjes, vers fruit, levende kippen, zweet en namaak horloges. Iced Caffee Latte bij Starbucks, een foto maken van de Twin Towers en snuffelen in een grote shoppingmall.
Veel verder dan de highlights komen we niet. Het uitzichtpunt vanaf de Skybridge tussen de twee torens is uitgerekend op maandagen gesloten. Bij Borders koop ik een prachtig fotoboek van Annie Leibovitz. Het boek is zwaar, maar relatief goedkoop. Ik kan het niet laten liggen. Mijn collega koopt een paar cd's.
Om een uur of twee nemen we de KLIA Ekspres terug naar het hotel. Als we langer in de stad blijven is er geen tijd meer voor ontspanning en daar heb ik op dit moment behoefte aan. Een week hard werken en het vliegen in combinatie met tijdverschil heeft er inmiddels aardig ingehakt. Deze jongen is moe.