zondag 5 augustus 2007

de teambaas

Boedapest. Het is bijna half vijf. De grandprix van Hongarije is voorbij. Teams zijn begonnen met inpakken en wegwezen, maar het zal nog wel even duren voor alle sporen van de Formule1 zijn uitgewist. Ron Dennis staat op het trappetje voor de ingang van het gigantische motorhome van Mc Laren. Hij wordt omringd door een massa media. Cameramensen en fotografen vallen met grote apparaten het meest op, maar er tussen staan de verslaggevers en journalisten met hun microfoons en memorecordertjes. Enkelen houden zelfs een telefoon voor de neus van de Engelsman, die spreekt tot de mensen om hem heen.
De kring rond Ron Dennis is minimaal vijf rijen dik en constant in beweging. Telkens als iemand zich een klein beetje verschuift moeten cameramensen opnieuw hun shot aanpassen en iets verplaatsen. Dat kan nooit zonder dringen en duwen, want iedereen wil vooraan staan.
Het statement van de teambaas duurt een minuut of tien en al die tijd is het een komen en gaan van lenzen. De minder getrainde interviewers krijgen een lamme arm en laten hun microfoon even zakken, om verkrampt weer omhoog te schieten zodra de spreker nieuwe uitspraken doet.
Dennis spreekt op rustige toon, maar is duidelijk geƫmotioneerd. Hij kiest zijn woorden zorgvuldig. Elke zin wordt doordacht geformuleerd. Wat hij zegt maakt indruk op de omstanders. Ik heb deze man nog nooit zo meegemaakt. Meestal vond ik hem afstandelijk, humorloos en bot, maar nu raken zijn woorden de kern van de zaak. Hier worden dingen gezegd waar we later dit seizoen zeker aan terug denken.
Persoonlijk vind ik de opmerkingen die Ron Dennis hier maakt over het functioneren van de media en met name het internet erg interessant. Hij wijst er op dat informatie in alle haast zelden of nooit wordt gecheckt voor publicatie. Tegenwoordig kan iedereen overal ter wereld een website beginnen en foutieve of incomplete informatie straffeloos verspreiden. Daar hebben organisaties als een Formule1 team veel last van. Het zorgt voor onnodige druk en onvoorziene irritaties. Het ergste is dat een manager zich er nauwelijks tegen kan wapenen.
De groep van ongeveer twintig journalisten die op dit moment naar de teambaas luistert zal zorgvuldig met zijn wijze woorden omspringen en goed naar de teksten op de bandjes luisteren, maar over een kwartier staan de eerste zinnen op het net. Al dan niet voorzien van commentaar en haastig getrokken conclusies. Journalisten gaan collega's bellen en in eigen bewoordingen doorgeven wat ze zojuist hebben gehoord. En dan gaat het los.
Ron Dennis loopt naar binnen en weet dat over een uur de eerste uitspraken vanaf het trappetje uit hun verband zijn getrokken. Morgen weet niemand meer precies wat de man hier wel en niet heeft gezegd. Dan worden alleen de vetste koppen herhaald. Je hoeft de komende dagen niet lang te surfen om te zien hoe verschillende Formule1-sites het nieuws van deze middag herkauwen. De ene site neemt letterlijk over wat de andere schrijft, vult het aan met de mening van een nono achter het toetsenbord en dat is dan weer de bron voor een volgende site.
Van de zo zorgvuldig gekozen woorden van Ron Dennis blijft niets anders over dan botte uitspraken over het wel of niet blijven van Alonso en Hamilton. Daarover heeft de teambaas niets gezegd. Hij heeft alleen aangegeven dat iedereen binnen het team zich moet houden aan de regels en normen van het team. Wie dat niet wil heeft de keuze om te vertrekken.
Uit deze simpele zin worden de komende dagen dolle conclusies getrokken.
Wedden?

Lewis Hamilton, zaterdagmiddag na afloop van de kwalificatie.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.