dinsdag 22 januari 2008

gastdocent

Hilversum. De vergaderkamer is niet groot. Het is er donker en benauwd. Aan de wanden hangen spectaculaire foto’s van televisiemakers in actie. Rond een ellipsvormige tafel zitten veertien leerlingen. Voornamelijk jongens en een paar meisjes. Allemaal rond de achttien jaar. Ze zitten in het eerste jaar op het ROC in Hilversum en volgen een audiovisuele studierichting. 
De gastdocent heeft vandaag al twee groepen toegesproken. Een algemeen verhaal over camerawerk van een uur en een kwartier. Beide keren totaal verschillend en met wisselend succes. Nu verbruikt de derde groep het laatste restje zuurstof in de ruimte. Meer doen ze niet.
Het merendeel van de leerlingen zit een beetje onderuitgezakt. Enkelen hangen. Een meisje achterin moet haar zware hoofd ondersteunen met twee handen. Drie boomlange jongens hebben hun jas aangehouden, ondanks het verzoek om deze uit te trekken. Qua temperatuur is het zeker niet nodig. Waarschijnlijk hebben ze de jas nog aan, omdat ze te lui waren om hem uit te trekken. 
Een andere knul houdt heel hip zijn muts op. Ook zit er eentje met een soort piratendoek om zijn hoofd gebonden. Dat is kennelijk stoer tegenwoordig. Hij kan in ieder geval zo figureren in een videoclip op MTV. Misschien is het wel de beroemde rapper Bling Bling zelf.
De studenten zitten zonder gene te gapen, eentje pulkt zijn neus leeg en tot overmaat van ramp valt de rapper in slaap. Nog even en hij glijdt van zijn stoel op de grond. 
Tegen zoveel desinteresse kan de gastdocent niet op. 
Hij vertelt over kansen en mogelijkheden in Omroepland, iets wat deze groep zou moeten aanspreken. Bovendien is de gastdocent een man uit het werkveld en met behoorlijk wat ervaring. Maar het is alsof de groep heeft afgesproken om deze les te saboteren. Al gaat de verteller op zijn kop staan, dan knippert nog niemand met zijn ogen. Met uitzondering van de rapper, die opeens wakker schrikt en denkt dat zijn time-out niet opgevallen is. 
De gastdocent kijkt nog eens rond om te zien of zijn collega’s soms verborgen camera’s hebben opgehangen. Hij vraagt of er nog vragen zijn, maar niemand heeft zin om daar over na te denken. Het maakt de bevlogen spreker onzeker. Hij besluit een extra filmpje in te zetten om zich even te kunnen herpakken.
Een ding weet de meester heel zeker: Als deze jongens en meisjes niet veranderen, dan zullen ze in de boze AV-wereld niet ver komen. En als die slapende zak hooi ooit besluit dat hij cameraman wil worden, mag hij hopen dat de gastdocent van vandaag niet per ongeluk bij het sollicitatiegesprek aanwezig is. Die heeft namelijk wat dit soort zaken betreft het geheugen van een olifant en hij kan behoorlijk haatdragend zijn...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.