do not disturb

Hilversum. Velen zijn stik jaloers als ze horen over de avonturen van een cameraman. Hij komt op de gekste plekken en mag overal vooraan staan. Ikzelf ben ik daar ook zeer tevreden over, maar dit werk heeft zeker zijn keerzijden. Het is buitengewoon onregelmatig, waardoor de planning thuis permanent een ingewikkelde puzzel is. Je maakt vaak lange dagen en je hebt niet altijd in de hand met wie je op pad gaat. 
Soms zit je in een ver buitenland met collega’s waarmee je geen echte klik hebt. Als de omstandigheden zwaar worden en de lontjes korter, dan is het vakantiegevoel snel verdwenen. Hoe uniek de plek waar je filmt ook is, er is geen bal aan als de sfeer niet goed is of jijzelf niet lekker in je vel zit. 
Ik ben nogal gesteld op privacy. Om optimaal te functioneren heb ik elke dag een uurtje voor mezelf nodig en als ik niet naast mijn vrouw slaap, dan het liefst alleen. Laat mij poepen met geluid, lekker luid snurken of iets anders doen dat zeer privé is. Een boekje lezen bijvoorbeeld. Lui liggen in een heet bad. 
Even doen waar ik zelf zin in heb, want op reis voor werk word je al gauw van minuut tot minuut geleefd. Daarom is een hotelkamer voor mezelf een essentieel onderdeel voor elke geslaagde reis. Als er een collega -hoe aardig ook- in dezelfde kamer woont ga je toch weer dingen samen doen. Ik ga me aanpassen en inhouden. Na twee dagen heb ik al maagkrampen van hier tot Tokio, om maar wat te noemen. 
Er zijn producers in Omroepland die dat gek vinden. Zij hechten geen waarde aan dit soort randzaken. Het zijn de mensen die dan gaan uitleggen dat ze zelf dol zijn op kamperen of backpacken. Of nog veel erger; de types die het voor zichzelf wel goed geregeld hebben. Je gelooft het niet, maar er zijn beroepsregelaars die doen alsof hun neus bloedt en de cameraploeg met alle apparatuur in een bezemkast stoppen, om zelf te kunnen genieten van de bruidssuite. En als je er iets van zegt dan loop je het risico om als ‘lastig’ versleten te worden.
Ik heb meerdere keren met een geluidsman de kamer moeten delen, in een hotel dat volgens Krent TV Producties BV vol zat, maar waar de receptie wist te melden dat er nog voldoende kamers beschikbaar waren. Pas na veel draaien en keren komt de aap uit de mouw en blijkt dat het een budgetding is. 
Ook hier geldt dat eerlijkheid het langst duurt. De producer die het goed regelt voor zijn mensen krijgt altijd alles van ze gedaan en kan uiteindelijk zomaar hele stappen verder gaan. Dat hoeft niet eens altijd de hoofdprijs te kosten. 
Natuurlijk zijn er uitzonderingen. Ik snap ook dat in de binnenlanden van Timboektoe niet overal hotels staan. En soms is een bepaalde streek nogal druk. Bijvoorbeeld als er een groot evenement in de buurt is. Hoewel ik uitgerekend bij Formule1, de Tour of de Olympische Spelen nooit wat te klagen had. Die paar keren dat het onmogelijk was om iets te boeken, dan wisten we dat lang van te voren.
Als het echt niet anders kan, dan wil ik het graag vooraf weten en zelf de keuze hebben of ik dan mee ga of niet. Want het is buitengewoon irritant als pas op locatie blijkt dat kamers gedeeld worden en je dus voor het blok wordt gezet. Zo’n situatie kan mij woest maken. En volgens mij geldt dit voor bijna al mijn collega’s.

Makkelijke prijsvraag voor Frits: Van welk hotel is de kamer rechts onder?