Raalte. Afgelopen zaterdag mocht ik de oudejaarsconference van Helligen Hendrik opnemen voor RTV Oost. Ergens in een knus theater, niet ver van Raalte. We stonden daar met vier camera’s en een grote regiewagen van de firma Viditech. Terwijl de zaal vol liep met fans en liefhebbers van Hendrik, had ik nog geen idee met wie we te maken zouden krijgen.
Eerder op de dag hadden we de camera’s opgebouwd en de verschillende lichtstanden doorgenomen. Ook waren drie rustige mannen op het podium geklommen om uit te leggen wat er die avond ging gebeuren. Ze beschreven heel droogjes van welke kant ze op kwamen, waar ze gingen staan, zitten of liggen en hoe ze vervolgens weer van het podium zouden verdwijnen. Verder werd er niet gerepeteerd om energie te sparen voor de voorstelling.
Wel was er tijd voor een stevige maaltijd. Voedsel dat je in die contreien mag verwachten. Boerenkool, hutspot, heel veel vlees en vette jus. Het was zo lekker dat ik te veel at en de rest van de avond een klont in mijn maag voelde. Maar klagen over het eten, dat konden we niet.
Het licht ging uit. Ik klom op de kist die achter mijn camera lag, want anders kon ik niet bij de bedieningspoken. Om iets in de viewer te zien moest ik omhoog kijken. Het statief stond in de hoogste stand, zodat de camera op ooghoogte van de acteurs op het podium kwam. Voor een deugdelijk platform was helaas geen plaats. Dan zouden we de uitgang blokkeren.
Afijn, ik stond helemaal klaar voor een avondje amateurtoneel. Wist ik veel.
Helligen Hendrik was buitengewoon grappig, goed en professioneel. De zaal lag binnen een paar minuten aan zijn voeten. Hij bleek wereldberoemd te zijn in Overijssel en omstreken. Mede dankzij een wekelijkse column op de regionale radio. De theatervoorstelling komt daar uit voort. In het dialect.
Ik moest af en toe mijn best doen om het te verstaan en kreeg niet alle grappen mee, maar over het algemeen vond ik het zeer vermakelijk. Een paar keer heb ik hard staan lachen achter mijn camera en ook de collega naast me had veel plezier tijdens het filmen.
Weer eens het bewijs dat er in het land hartstikke leuke dingen gebeuren die aan je voorbij gaan als je niet naar regionale zenders kijkt. Soms is dat best jammer. Daarom mis ik een programma als Van Gewest Tot Gewest. Regionale cultuur op de landelijke televisie. Wat mij betreft gaan we vanaf morgen weer een dergelijk programma maken en dan kunnen we gelijk beginnen met een reportage van een minuut of tien over het fenomeen Helligen Hendrik.
Eerder op de dag hadden we de camera’s opgebouwd en de verschillende lichtstanden doorgenomen. Ook waren drie rustige mannen op het podium geklommen om uit te leggen wat er die avond ging gebeuren. Ze beschreven heel droogjes van welke kant ze op kwamen, waar ze gingen staan, zitten of liggen en hoe ze vervolgens weer van het podium zouden verdwijnen. Verder werd er niet gerepeteerd om energie te sparen voor de voorstelling.
Wel was er tijd voor een stevige maaltijd. Voedsel dat je in die contreien mag verwachten. Boerenkool, hutspot, heel veel vlees en vette jus. Het was zo lekker dat ik te veel at en de rest van de avond een klont in mijn maag voelde. Maar klagen over het eten, dat konden we niet.
Het licht ging uit. Ik klom op de kist die achter mijn camera lag, want anders kon ik niet bij de bedieningspoken. Om iets in de viewer te zien moest ik omhoog kijken. Het statief stond in de hoogste stand, zodat de camera op ooghoogte van de acteurs op het podium kwam. Voor een deugdelijk platform was helaas geen plaats. Dan zouden we de uitgang blokkeren.
Afijn, ik stond helemaal klaar voor een avondje amateurtoneel. Wist ik veel.
Helligen Hendrik was buitengewoon grappig, goed en professioneel. De zaal lag binnen een paar minuten aan zijn voeten. Hij bleek wereldberoemd te zijn in Overijssel en omstreken. Mede dankzij een wekelijkse column op de regionale radio. De theatervoorstelling komt daar uit voort. In het dialect.
Ik moest af en toe mijn best doen om het te verstaan en kreeg niet alle grappen mee, maar over het algemeen vond ik het zeer vermakelijk. Een paar keer heb ik hard staan lachen achter mijn camera en ook de collega naast me had veel plezier tijdens het filmen.
Weer eens het bewijs dat er in het land hartstikke leuke dingen gebeuren die aan je voorbij gaan als je niet naar regionale zenders kijkt. Soms is dat best jammer. Daarom mis ik een programma als Van Gewest Tot Gewest. Regionale cultuur op de landelijke televisie. Wat mij betreft gaan we vanaf morgen weer een dergelijk programma maken en dan kunnen we gelijk beginnen met een reportage van een minuut of tien over het fenomeen Helligen Hendrik.
Hey Jan Rein. Leuk stuk over Helligen Hendrik. Mooi om te horen dat je het naar je zin hebt gehad in Raalte. Er zijn in ieder geval super mooie beelden gemaakt. Ziet er allemaal perfect uit. Volgende keer weer van de partij?
BeantwoordenVerwijderenGroeten:
Bert Eeftink (oftewel: Helligen Hendrik)