veranderingen

Geleen. Het is zondagmorgen, kwart over negen. Ik loop van de Dr. Nolenslaan naar de Sint Augustinuskerk in de Prins de Lignestraat, waar mijn neef dadelijk zijn Heilige Communie doet. Een wandeling van nog geen tien minuten, dwars door het centrum van mijn geboorteplaats. Dit is bekend terrein; hier ben ik opgegroeid. 
Ik kom langs de voormalige Don Bosco school. Daar was mijn vader jarenlang directeur. Als klein jongentje mocht ik mee als er met Pinkpop de ME was ondergebracht. Nu staat om de school een hek, het gebouw wordt gesloopt en de meeste ramen zijn al gesneuveld. 
Het politiebureau waar ik -later- bijna dagelijks de studiosleutel van Lokale Omroep Start moest ophalen is verdwenen. Die studio, de plek waar ik heb leren filmen ook. De hele voorkant van De Hanenhof is compleet veranderd.
V&D is weg. Er is een nieuw winkelcentrum voor in de plaats gekomen. Volgens mij is deze nieuwbouw niet bepaald een verbetering. Voor mijn gevoel staat alles te dicht op elkaar en mist het sfeer of uitstraling. Maar het is een druilerige zondagochtend. De winkels zijn gesloten. Misschien is dit niet het ideale moment om een goed beeld te vormen van alle veranderingen.
Ik loop voor het oude stadhuis, langs de kroegen die ooit namen als BizzieBie en CornerHouse droegen. Waar ooit het kantoor van Het Limburgs Dagblad zat zit nu de New York Pizza.
Ik steek de Mauritslaan over en loop recht op de kerk af, langs het pand waar de bibliotheek was. Ook dit gebouw heeft haar functie verloren en staat er troosteloos bij. 
Daar is gelukkig mijn neef. In zijn communiekleren, tussen zijn klasgenootjes, met een gele ballon in zijn handen. Volgens mijnheer Pastoor komt Jezus vandaag in hem. Persoonlijk vindt Oom Rein dat een niet al te frisse gedachte, maar de communiekant straalt. Ondanks de regen toont hij een glimlach van oor tot oor. De fanfare speelt vrolijke muziek tot in de kerk.
Heeft de tijd dan toch stil gestaan?
Ik maak een paar foto’s en denk terug aan mijn eigen Heilige Communie, ongeveer dertig jaar geleden. Een dag om nooit te vergeten. Vooral de nieuwe fiets, mijn eerste horloge en het gat dat ik viel in de dure communiebroek. Van het feit dat Jezus in mij gekomen is heb ik nooit veel last gehad. Waarschijnlijk heeft hij mij al lang weer verlaten...
Zo gaan die dingen. Het leven is vol veranderingen.