zaterdag 11 juli 2009

afwachten...

Utrecht. Er is zoiets als ‘de uitgerekende datum’, maar de baby die zich daar aan houdt moet nog geboren worden. Je moet er rekening mee houden dat het eerder of later gebeurt. Een marge van twee weken vooraf en twee weken achteraf schijnt heel normaal te zijn. 
Dat is voor elke werkende papa lastig, maar een kantoorklerk laat zijn crediteuren rustig wachten en gaat direct naar huis, zodra moeder de zwangere vrouw belt met de mededeling dat haar vliezen zijn gebroken. Voor een cameraman ligt dit toch net even iets gecompliceerder. 
Om te beginnen kan een draaidag overal zijn. De ene dag ben je in Kerkrade, de andere in Delfzijl en dan mag je blij zijn als je niet naar Terneuzen hoeft. Wie in zo’n uithoek gebeld wordt met de mededeling dat er een weeënstorm woedt, is bij voorbaat kansloos. Temeer omdat televisiemakers veel belangrijk vinden, maar hun programma is het belangrijkst. Een cameraman mag pas weg als de klus is geklaard en daarover heeft hij zelf niet zo veel te zeggen. 
Ook de regels over afzeggen op het laatste moment zijn in ons wereldje heel flexibel, maar behoorlijk eenzijdig. Last minute annuleren is alleen weggelegd voor opdrachtgevers. Een cameraman die zijn afspraken niet nakomt heeft al snel een slechte naam.
Ik klaag niet. Dan had ik maar in vaste dienst moeten blijven. Of een ander vak kunnen kiezen. Ik stel alleen vast dat je in zo’n situatie geen al te hoge verwachtingen moet hebben. Een cameraman kan dan beter zijn agenda leeg houden. 
Dat is mij deze maand buitengewoon goed gelukt. Onze timing was -geheel per ongeluk- briljant. Omdat de 40e week midden in de komkommertijd valt heb ik maar achttien keer ‘nee’ hoeven verkopen. Nou ja, eerlijk gezegd: zeven keer.
Nu wordt mijn geduld behoorlijk op de proef gesteld. Ik ben al twee weken vrij en de baby blijft zitten waar hij of zij zit. Had ik dan toch moeten gaan werken? 
Straks als de baby er is zal ik toch sneller weer een keer aan de bak moeten. Er moet dan immers nog meer brood op de plank...
Afwachten is niet mijn sterkste kant. 
En als het nog lang duurt, zijn zelfs de muisjes over de datum.

Oh ja, en heren; ga me nou niet bijstaan met praktische tips over hoe ik het hele proces kan versnellen, want ik weet het wel, maar ik doe het niet. Het hart van de ananas houd ik lekker voor mezelf!




1 opmerking:

Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.