woensdag 13 april 2011

one small step

Ik zag op tv een reportage over de eerste schooldag van Prinses Ariane en vond dat Willem Alexander en Maxima het heel professioneel deden. Papa en mama spelen. Ook de kleine prinses was dapper en vrolijk. Zelfs de juffen en het schoolhoofd hadden de mediatraining goed doorstaan. Pas iets later realiseerde ik me dat dit alweer het derde prinsesje was, dat haar eerste schooldag beleefde met in haar kielzog cameraploegen van NOS, SBS6 en RTL4. Vandaag besefte ik pas dat ook ik er ingetuind ben. Zelfs ik. Natuurlijk heeft Prinses Ariane al tien wendagen achter de rug en is de eerste schooldag lang niet meer zo spannend.
De eerste wendag; dat is pas heftig!
Over ruim een maand wordt onze Art alweer 4. Vanaf 16 mei gaat hij (zonder NOS, SBS en RTL) naar school, maar omdat er nog twee weken vakantie aankomen, zijn we deze week begonnen met ‘wennen’. Een nieuwe mijlpaal in zijn leven en dat van zijn ouders. Omdat de school Apollo 11 heet mag ik spreken van ‘one small stap for Art, one giant leap for papa en mama’.
We hadden onze kleine prins zo goed mogelijk voorbereid en zijn de vorige week al heel even gaan kijken op school, maar uiteindelijk bleef het natuurlijk een onbekend fenomeen voor het mannetje. Hij had geen idee van wat hem te wachten stond. Ik wel, dus liep ik met een gigantische knoop in mijn maag.
Zoonlief ging keurig en braaf op de stoel zitten waarop zijn naam stond. Het was vanaf tien voor half negen een drukte van belang in de klas. Dertig leerlingen met moeders. Je kon zo zien dat dit indruk op hem maakte. Hij keek zijn ogen uit, werd er stil van, maar bleef niet aan het been van papa hangen. Dat had ik eerlijk gezegd wel verwacht, maar de enige die even moest slikken, dat was ik.
Stipt om half negen verliet ik met Imme op de arm het lokaal. Art zat als gehypnotiseerd op zijn stoeltje en bleef zo zitten kijken tot ik een paar minuten later echt weg ging. Een lief moedertje zei dat ik best nog even achter het grote raam mocht blijven kijken en als ik wilde zou ik zelfs in het lokaal bijstand mogen verlenen. Mij leek dat niet verstandig, want tot nu toe was het afleveren op school zonder noemenswaardige problemen verlopen. En ik kon niet garanderen dat ik het droog kon houden als ik nog langer zou blijven.



4 opmerkingen:

  1. ooooooowwwwwww .... wat lief !! En dan zijn ze nog zo klein en doen ze al zo groot ... pfff ... sommige dingen wennen niet hoor.
    Bij al die mijlpalen en eerste keren komt die knoop gewoon terug. Ik heb ook al menige traan gelaten.
    Succes met het naar school brengen van het mannetje.
    Had hij het wel leuk gehad ??

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Niet kijken.
    Je bent gewaarschuwd.

    http://www.luckymedia.nl/luckytv/2011/04/zeg-maar-dag/

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wij zaten te snotteren boven een kop koffie nadat we Iris op haar eerste dag hadden afgeleverd. Nu, 10 jaar later, moeten we haar over een paar maanden op "het college" (zoals dat hier heet) afleveren. Ik weet zeker dat het gevoel het zelfde zal zijn!

    Het is een leuke foto, jullie hebben een stel prachtige kinderen!

    liefs, Nikè

    BeantwoordenVerwijderen
  4. En ik denk aan jouw eerste dag.
    toen ik je ging halen zei jij:Nu hoef ik niet meer naar school,ik weet nu alles!Marein.

    BeantwoordenVerwijderen

Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.