tous fous du tour

Iedereen in de Tour heeft zijn eigen logistieke vraagstukken. De renner die moet beslissen welke kleding en schoenen mee moeten in de ploegleiderswagen, waar hij eten en drinken kan aanpakken tijdens de etappe en hij moet weten waar hij na afloop in alle chaos de teambus terug kan vinden. Om over parkoerskennis maar te zwijgen. Of neem de winnaar die in het gedrang met fotografen en cameramensen opeens zijn peperdure fiets kwijt is. Toch denk ik dat de renners het op dit punt relatief makkelijk hebben. De meeste organisatorische kwesties worden door ploegleiding en verzorgers opgelost.

Alle gewone volgers zijn in de Tour drukker met verplaatsen, parkeren, in- of uitchecken, gesleep met koffers, het uitvogelen van de snelste route, zaken terugvinden die je net hebt opgeborgen, iets te eten regelen en reizen, dan met daadwerkelijk werken of genieten van de koers. Voor televisiemakers is filmen in de Tour bijzaak. Eerst moet je tijdig op de juiste plek zien te komen, je spullen voorelkaar hebben, weten wat je wil en waar je dat kan halen.

Er zijn zoveel volgers dat het logistiek elke dag opnieuw een uitdaging is om op tijd bij de start of finish te komen. Al die mensen slapen in de omgeving van de etappeplaatsen, dus hotels zijn niet altijd om de hoek. En bijna elke dag slaap je op een andere plek. Je spullen moeten telkens opnieuw in- en uitgepakt worden.

Dat geldt voor alles en iedereen. De organisatie bouwt elke dag opnieuw een Village Depart. Dat is een compleet dorp. Een uur voor de start wordt het bevolkt door een paar duizend bevoorrechte VIP's, volgers van de media, deelnemers en begeleiders. Als de weer renners vertrokken zijn worden alle tentjes en hekken afgebroken, ingepakt en verplaatst naar de volgende startlokatie.

Ondertussen is bij de finish een complete camping van reportagewagens voor radio en televisie opgebouwd. Daar zijn ze om zes uur 's ochtends mee begonnen en een paar uur na afloop van de koers is alles weer verdwenen. Zo gaat dat met tribunes, kilometers hekwerk, reclamedoeken, tentjes waar je eten, drinken of souvenirs kan krijgen... Noem maar op.

Neem de bordjes die de organisatie ophangt om deelnemers, volgers en het publiek de weg te wijzen. Dat moeten er honderdduizend of meer zijn tijdens die drie weken Tour de France. Duizenden gele pijlen en grotere borden in diverse kleuren voor de verschillende soorten volgers. Dat wordt een dag van te voren opgehangen en ik neem aan dat iemand het op de dag zelf nog eens controleert. Na afloop van de etappe moeten de borden die niet gestolen zijn ook weer verwijderd worden. Alleen al hiervoor zal een dik draaiboek zijn. Ik zou wel eens willen weten hoeveel mensen zich hier mee bezig houden en wat dit kost. Je hangt ze immers minder snel op dan dat er langs gefietst wordt.

Ergens heb ik gelezen dat het budget van dit evenement tussen drie en vier miljoen euro ligt, maar ik kan me niet voorstellen dat daarbij inbegrepen alle politie-inzet is. De televisieverslaggeving moet je waarschijnlijk ook los zien.

Het Tourdraaiboek van de NOS bevat al een paar honderd pagina's met essentiële informatie. Daar wordt keihard aan gewerkt vanaf het moment dat de organisatie van de Tour de France de route voor het volgende jaar bekend maakt. In dat draaiboek staat exact omschreven wie waar moet zijn, op welk moment en waarom. Met welk vervoersmiddel hij of zij zich zal verplaatsen, met wie en welke materialen. Ik schat dat we voor radio en tv met een mannetje of dertig in Frankrijk zijn. Commentatoren, verslaggevers, een presentator, producers, redacteuren, een regisseur, camera- en geluidsmannen, belichters, technici en paar Manusjes-van-alles. Samen verzorgen we enorm veel uren uitzending op radio en televisie, maar daarvoor wordt dan ook keihard gewerkt. Je hebt in de Tour niet veel tijd voor jezelf en als je 's avonds nog een drankje gaat drinken, een dagboek wil bijhouden of even wil bellen met het thuisfront, dan gaat dat af van die paar uurtjes die je kan slapen.

De Tour de France is het best te vergelijken met een gigantisch circus en bijna iedereen die daar eens deel van uit heeft gemaakt is gegrepen voor het leven. Dit Tourvirus is heel erg verslavend. Of je wordt er knettergek van; dat kan ook.

Ik ben nu voor de vierde keer mee geweest. Helaas was het dit jaar maar voor een paar dagen. Maar het volgend jaar is er gelukkig weer een nieuwe ronde. Met nieuwe kansen. Hoop ik.