zondagmiddag, 10 juli 2016
15.35 uur
Amsterdam, Olympisch Stadion
Dit is een goed stel!
Het zijn er 188. Ik heb ze geteld en neem van mij aan dat hier geen prutser tussen staat. Dit zijn stuk voor stuk vakmensen. Met zorg geselecteerd. De meeste vanwege hun kwaliteit en ervaring op het gebied van sportregistratie. Anderen omdat ze specialist op een of ander terrein zijn. Bij elkaar is deze club goed voor een slordige 3.000 jaar televisie ervaring. Gok ik.
Het zijn cameramensen, geluidsmannen, beeldtechnici, schakeltechnici, EVS operators, algemeen assistenten, regisseurs, project managers en producers. De mensen van achter de schermen. Dit is de ploeg die de vorige week in opdracht van de NOS de internationale feed van het EK Atletiek in het Amsterdamse Olympisch Stadion heeft verzorgd. En ze staan er niet eens allemaal op. Bij lange na niet.
Ik wel! Daar ben ik trots op. Jammer genoeg kon ik slechts één dag deel uitmaken van deze ploeg. De anderen op de foto waren wel de hele week in het Olympisch Stadion. Er staan collega’s op die wekenlang aan dit project hebben gewerkt en vooraan staan de mensen die een jaar of langer druk waren met alle voorbereidingen.
Ondanks het feit dat ik slechts een zeer kleine bijdrage heb geleverd sta ik vrolijk op de groepsfoto. Wat dat betreft was mijn timing, zoals wel vaker, weer eens briljant. Ik mocht zondag, tijdens de laatste dag van het toernooi, mijn kunsten vertonen bij de halve marathon en later op de dag bij de finale van het kogelstoten. Tussen de bedrijven door kon ik verlekkerd om me heen kijken naar alles wat ze hadden uitgepakt voor de registratie van dit prachtige evenement.
Neem de 77 camera’s en 8 regiewagens. Dat zijn voor onze begrippen indrukwekkende aantallen. Het is geweldig dat er een keer groots is uitgepakt met flycams, steadicams, railcams, technocranes, draadloze camera’s en andere peperdure hebbedingetjes, maar uiteindelijk zijn het de mensen die er voor zorgen dat je met al die hardware mooie beeldverhalen kan vertellen.
Kijk nog even naar de foto hierboven.
Je moet om te beginnen mensen met een visie hebben. Zij die het idee al in een vroeg stadium uitwerken. Welke camera’s heb je nodig en waar moeten ze staan om precies te laten zien wat er gebeurt? Niet alleen de topsportprestaties, maar ook de emotie die daar bij hoort. En in dit geval, bij zo’n EK Atletiek, vinden er allerlei onderdelen tegelijkertijd plaats. Om helemaal niets te missen heb je dus aparte regiewagens nodig, heel veel opnamecapaciteit en een centrale plek waar alle streams bij elkaar komen en weer verdeeld worden over alle tv stations in Europa en de rest van de wereld die de rechten van dit evenement hebben aangekocht. Voor de dames en heren van de NOS en United, die dit allemaal hebben voorbereid, maak ik een hele diepe buiging. Het zat super goed in elkaar. Alles was tot in de puntjes voorbereid. Zelfs de groepsfoto.
Vergeet ook niet de jongens en meisjes die honderden kilometers kabel hebben getrokken. Bedenk daarbij dat het Olympisch Stadion een monument is en dat je daar nog geen spijker zonder toestemming in de muur mag tikken. Het was een hele operatie met als hoogtepunt een enorme kabelbrug van het tv compound waar alle wagens stonden naar de bovenkant van de tribune. En hier lagen alle kabels super strak naast elkaar. Om een puntje aan te zuigen.
Zo kan ik nog even doorgaan, maar het is allemaal alweer voorbij. Inmiddels is een flink deel van de spullen onderweg naar Rio. Afgebroken, ingepakt, teruggebracht naar Hilversum, uitgezocht, omgepakt en waarschijnlijk al op de boot richting Zuid Amerika. Een aantal mensen die bij het EK Atletiek waren zullen over een paar weken hun ding doen tijdens de Olympische Spelen.
Wat dat betreft staan op deze groepsfoto 188 verhalen. Je zou een dik en super interessant boek kunnen schrijven over al deze mensen, over de weken in Amsterdam en de hele logistiek in het bijzonder. Alleen doe ik dat niet… Ook omdat ik een klein beetje gepikeerd ben. Want ik heb de hele zondag lopen opscheppen dat ik lekker met een minimale inspanning toch de groepsfoto heb gehaald en vereeuwigd ben als een van de medewerkers tijdens dit zeer prestigieuze project, maar nu blijkt dat iemand zijn hand precies voor mijn gezicht houdt. En daar ben ik dus kapot van…
Het zijn er 188. Ik heb ze geteld en neem van mij aan dat hier geen prutser tussen staat. Dit zijn stuk voor stuk vakmensen. Met zorg geselecteerd. De meeste vanwege hun kwaliteit en ervaring op het gebied van sportregistratie. Anderen omdat ze specialist op een of ander terrein zijn. Bij elkaar is deze club goed voor een slordige 3.000 jaar televisie ervaring. Gok ik.
Het zijn cameramensen, geluidsmannen, beeldtechnici, schakeltechnici, EVS operators, algemeen assistenten, regisseurs, project managers en producers. De mensen van achter de schermen. Dit is de ploeg die de vorige week in opdracht van de NOS de internationale feed van het EK Atletiek in het Amsterdamse Olympisch Stadion heeft verzorgd. En ze staan er niet eens allemaal op. Bij lange na niet.
Ik wel! Daar ben ik trots op. Jammer genoeg kon ik slechts één dag deel uitmaken van deze ploeg. De anderen op de foto waren wel de hele week in het Olympisch Stadion. Er staan collega’s op die wekenlang aan dit project hebben gewerkt en vooraan staan de mensen die een jaar of langer druk waren met alle voorbereidingen.
Ondanks het feit dat ik slechts een zeer kleine bijdrage heb geleverd sta ik vrolijk op de groepsfoto. Wat dat betreft was mijn timing, zoals wel vaker, weer eens briljant. Ik mocht zondag, tijdens de laatste dag van het toernooi, mijn kunsten vertonen bij de halve marathon en later op de dag bij de finale van het kogelstoten. Tussen de bedrijven door kon ik verlekkerd om me heen kijken naar alles wat ze hadden uitgepakt voor de registratie van dit prachtige evenement.
Neem de 77 camera’s en 8 regiewagens. Dat zijn voor onze begrippen indrukwekkende aantallen. Het is geweldig dat er een keer groots is uitgepakt met flycams, steadicams, railcams, technocranes, draadloze camera’s en andere peperdure hebbedingetjes, maar uiteindelijk zijn het de mensen die er voor zorgen dat je met al die hardware mooie beeldverhalen kan vertellen.
Kijk nog even naar de foto hierboven.
Je moet om te beginnen mensen met een visie hebben. Zij die het idee al in een vroeg stadium uitwerken. Welke camera’s heb je nodig en waar moeten ze staan om precies te laten zien wat er gebeurt? Niet alleen de topsportprestaties, maar ook de emotie die daar bij hoort. En in dit geval, bij zo’n EK Atletiek, vinden er allerlei onderdelen tegelijkertijd plaats. Om helemaal niets te missen heb je dus aparte regiewagens nodig, heel veel opnamecapaciteit en een centrale plek waar alle streams bij elkaar komen en weer verdeeld worden over alle tv stations in Europa en de rest van de wereld die de rechten van dit evenement hebben aangekocht. Voor de dames en heren van de NOS en United, die dit allemaal hebben voorbereid, maak ik een hele diepe buiging. Het zat super goed in elkaar. Alles was tot in de puntjes voorbereid. Zelfs de groepsfoto.
Vergeet ook niet de jongens en meisjes die honderden kilometers kabel hebben getrokken. Bedenk daarbij dat het Olympisch Stadion een monument is en dat je daar nog geen spijker zonder toestemming in de muur mag tikken. Het was een hele operatie met als hoogtepunt een enorme kabelbrug van het tv compound waar alle wagens stonden naar de bovenkant van de tribune. En hier lagen alle kabels super strak naast elkaar. Om een puntje aan te zuigen.
Zo kan ik nog even doorgaan, maar het is allemaal alweer voorbij. Inmiddels is een flink deel van de spullen onderweg naar Rio. Afgebroken, ingepakt, teruggebracht naar Hilversum, uitgezocht, omgepakt en waarschijnlijk al op de boot richting Zuid Amerika. Een aantal mensen die bij het EK Atletiek waren zullen over een paar weken hun ding doen tijdens de Olympische Spelen.
Wat dat betreft staan op deze groepsfoto 188 verhalen. Je zou een dik en super interessant boek kunnen schrijven over al deze mensen, over de weken in Amsterdam en de hele logistiek in het bijzonder. Alleen doe ik dat niet… Ook omdat ik een klein beetje gepikeerd ben. Want ik heb de hele zondag lopen opscheppen dat ik lekker met een minimale inspanning toch de groepsfoto heb gehaald en vereeuwigd ben als een van de medewerkers tijdens dit zeer prestigieuze project, maar nu blijkt dat iemand zijn hand precies voor mijn gezicht houdt. En daar ben ik dus kapot van…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.