De
wet Deregulering Beoordeling Arbeidsrelaties, waarmee Staatssecretaris Wiebes het
vorig jaar ZZP’ers en hun opdrachtgevers de stuipen op het lijf joeg, is
inmiddels van alle prioriteitenlijstjes verdwenen. Nadat het kabinet handhaving
tot 1 juli 2018 heeft uitgesteld, lijkt iedereen gerustgesteld. Freelancers en
opdrachtgevers zijn weer overgegaan tot de orde van de dag. Niemand maakt zich nog
zorgen.
Toen
de wet DBA het vorig jaar van kracht werd ontstond een onwerkbare situatie. In
Omroepland ontdekten de meeste freelancers dit pas op het moment dat het
eigenlijk al veel te laat was. Wij waren druk met andere zaken toen de politiek
deze wet in elkaar flanste en er, met hulp van de vakbonden, doorheen jaste.
Freelancers
vinden het prettig om hun eigen boontjes te doppen en zijn daarom niet goed
georganiseerd. Bijna niemand is lid van een bond of belangenorganisatie. Er was
dus ook geen lobbyclub die echt namens ons had meegedacht. Wij schrokken pas
wakker toen het eigenlijk al vijf over twaalf was. Het eerste jaar werd
gelukkig een overgangsjaar. De belastingdienst zou niet direct streng
controleren, waardoor nog steeds bijna niemand in paniek raakte. We dachten massaal
dat het allemaal zo’n vaart niet zou lopen tot het uiteindelijk onmogelijk
bleek te zijn om sluitende modelcontracten op te stellen. Opeens ontdekten we
dat, na het afschaffen van onze VAR, de Arbeidswet uit 1907 ons de das om deed.
Die past al lang niet meer bij de huidige praktijk met vage begrippen als
‘gezagsverhouding’ en ‘vrije vervanging’.
Ik
heb me hier persoonlijk enorm boos over gemaakt en schreef op mijn weblog een
open brief aan Staatssecretaris Wiebes. Mijn betoog ging gelijk ‘viral’. Binnen
een paar dagen werd die brandbrief 100.000 keer gelezen. Ik werd uitgenodigd
bij de Belastingdienst, mocht mijn verhaal doen voor de camera van RTL Nieuws
en sprak zelfs verschillende Kamerleden in een openbare hoorzitting. Het
voorbeeld van de eenvoudige cameraman die zijn werk niet meer normaal kon doen
werd een van de meest gebruikte voorbeelden in de hele discussie over de Wet
DBA. Het duurde even, maar na een tijdje touwtrekken en lobbyen zagen ook
Minister Asscher en Staatssecretaris Wiebes in dat het zo niet langer kon.
Daar
zijn we nu. De wet DBA ligt in de ijskast. Het wachten is op een nieuw kabinet.
Zij mogen het oplossen. Dus blijft het de vraag waar de heren in Den Haag uiteindelijk
mee komen boven de markt hangen. Van alle kanten krijgen ze goede adviezen,
behalve van de ZZP’ers uit Omroepland, want die zijn inmiddels weer gewoon
keihard aan het werk. Alsof er niets aan de hand is. Daar is niets mis mee,
maar we moeten wel waakzaam blijven. Wie goed op de hoogte is wordt bovendien
niet gefopt of bang gemaakt door vage berichten of organisaties die, onder het
mom van de wet DBA, ergens voor willen laten tekenen.
Natuurlijk
is het een goede zaak dat omroepen, producenten en facilitaire bedrijven nu bekijken
of ze verstandiger om kunnen springen met kort lopende contracten en
zelfstandige ondernemers moeten er zelf voor zorgen dat hun zaken op orde zijn.
Elke ZZP’er moet een serieus tarief voor zichzelf vaststellen, eigen
leveringsvoorwaarden hebben, niet afhankelijk zijn van slechts enkele
opdrachtgevers, weten hoe lang hij of zij ergens zit en doen aan risicospreiding.
Iets organiseren voor de oude dag, bewuste keuzes maken voor (onverhoopte)
arbeidsongeschiktheid en een beetje sparen om niet gelijk in de knoei te komen
als het even tegen zit. Dat hoort allemaal bij ondernemen. Zeer waarschijnlijk
gaat de belastingdienst daar straks naar kijken als ze een onderscheid moeten
maken tussen schijnzelfstandigheid en ZZP’ers die daar heel bewust zelf voor
gekozen hebben.
Doe
dat nou! Neem jezelf als ZZP’er serieus. En als je dat allemaal te duur of
ingewikkeld vindt moet je snel zorgen dat je ergens in dienst genomen wordt.
Deze column
schreef ik voor BM (voorheen Broadcast Magazine), hét mediavakblad van
Nederland. Elke maand mag ik een stuk schrijven voor dit prachtige tijdschrift
in de reeks ‘Point of view’. Dit betoog staat in BM 366, de digitale uitgave
van augustus 2017. Hierin staat ook een interview dat ik maakte met de
lichtmannen Misha Gort en Jelle Hiemstra. Een abonnement op BM kan ik iedereen
die werkzaam is in de audiovisuele mediawereld aanraden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.