Jan, bedankt!

Het is precies 25 jaar geleden. Ik heb het opgezocht in een oude agenda. Op zaterdag 29 januari 1994 sprak ik Jan de Pijper voor het eerst. Ik liep net drie weken stage bij AT5 en voor een politiek debat in de Beurs van Berlage was de Televisie Reportagewagen van Viditech ingehuurd. Het jaar daarvoor had ik al eens verlekkerd naar deze schitterende bakwagen met drie Panasonic camera’s staan kijken op de AV Manifestatie in de RAI, maar nu mocht ik er ook echt mee werken. Ik leerde de eigenaar kennen, die tevens dienst deed als beeldtechnicus, chauffeur, kabelassistent, projectmanager en geluidsassistent. Een sympathieke harde werker. Nuchter, deskundig en oprecht geïnteresseerd in anderen. Jan stond zelfs open voor de jongste bediende. 

Bij AT5 deden we in die dagen veel met Viditech. Het afscheid van de Amsterdamse burgemeester Van Thijn, het popfestival Racism Beat It, een danswedstrijd en het boekenprogramma Jongs Sla met Theodor Holman en nog veel meer. Na mijn stage werd ik af en toe ingehuurd door Jan met zijn Viditechwagentje. Ik herinner me een klus in Duitsland waar we een soort levend tafelvoetbal registreerden en de Heiligdomsvaart van 1997 in Maastricht. 

Toen ik in 1999 in vaste dienst ging bij NOB Fieldproduction (dat bedrijf werd niet veel later omgedoopt tot CamCompany, DutchView ENG, Team ENG en nu heet het NEP ENG Services) had ik afgedwongen dat Jan me kon blijven inhuren en dat ik alle grote projecten voor L1 mocht doen. Ook daar kwam ik Viditech weer tegen. Het was altijd een feest om met Jan en zijn mensen te mogen werken. Ik noemde mezelf de voorzitter van de Viditech fanclub.

Op zondag 13 september 2008 verzorgden we een uitzending rond de open dag van RTV Utrecht. Het was stralend weer. Regiewagen 3 stond achter een feesttent waar allerlei artiesten optraden. Jan de Pijper had mij voor deze dag ingehuurd. Steeds vaker werd hem gevraagd om een complete crew te leveren. Ik vertelde dat ik overwoog om na tien jaar vaste dienst weer te gaan freelancen en toen sprak hij de legendarische woorden: “Als jij dat doet, dan zal ik je zeker helpen!” Een paar maanden later had ik ontslag genomen. Op 2 januari 2009 deed ik mijn allereerste klus als freelance cameraman en de firma Viditech kreeg in mijn administratie klantnummer 001.

Weer een paar jaar later werd Viditech omgedoopt tot Facility House. Het doel was om zo de Hilversumse televisiemarkt te veroveren. Dat lukte boven verwachting, mede door de komst van een nagelnieuwe regiewagen, de OBV5. De voorzitter van de fanclub liftte mee op dit succes.

Logistiek hadden ze het bij Facility House Multicam dik voorelkaar. De apparatuur was altijd op orde en meer dan compleet. Lijntjes waren kort en het was een bedrijf zonder fratsen. Jan de Pijper verzamelde mensen om zich heen die uit het juiste hout waren gesneden. Die paar gasten die hij in dienst had waren stuk voor stuk goud waard. De rest huurde hij in. Een regisseur kon altijd zijn voorkeuren aangeven, er werd weinig gewisseld in samenstellingen van teams en zelfs op de meest eenvoudige projecten verschenen zeer ervaren freelancers, die altijd gemotiveerd waren om voor deze club te werken. 

Het maakte niet uit of we voor RTV Oost bij de Military in Boekelo stonden, College Tour deden, Kinderen voor Kinderen, Kerst op de Dam, het MegaPiraten Festijn of voor de NOS bij het schaatsen in Thialf waren. Het voelde nooit als werk en ik had altijd het gevoel dat we ook het een beetje voor Jan deden. Iedereen was zuinig op zijn mooie spullen, liep voor hem graag een stapje harder en we rondden onze facturen vaak naar beneden af, omdat hij ook nooit moeilijk deed over een kwartiertje, kilometerkosten of een gepeperde rekening van de bowlingbaan in het Van der Valk Hotel van Drachten. 

Als ik aangaf dat het me handig leek om nieuwe regenhoezen voor de camera’s te kopen, dan werd ik een tijdje later gebeld met de vraag wat voor soort hoezen ik bedoelde en na nog een paar weken kreeg ik foto’s op de mail van iemand die trots de nieuwe hoezen in camerakisten stopte. Een paar dagen na het melden van een storing kreeg ik een mailtje met de mededeling dat het probleem was verholpen en hoe ze dit hadden gefikst. Hierdoor kreeg ik het gevoel dat er echt iets met mijn opmerkingen gebeurde en dat ik als freelancer serieus genomen werd.

Het lijkt allemaal vanzelfsprekend, maar dat is het toch niet helemaal. Dat blijkt nu wel, want Facility House is onlangs verkocht aan NEP en het nieuws over deze facilitaire aardverschuiving sloeg in als een bom. De freelancers die veel voor Facility House Multicam werkten balen allemaal als een stekker. Natuurlijk omdat een belangrijke opdrachtgever van het speelveld verdwijnt, daarmee de leveringsvoorwaarden van freelancers onder druk komen te staan en opdrachten zullen verschuiven, maar vooral omdat het bijzonder prettige DNA van zo’n klein, goed gestroomlijnd facilitair bedrijf verdwijnt. De teleurstelling bij al die freelancers kan je zien als een groot compliment voor Jan de Pijper en zijn mensen. Facility House Multicam was absoluut een uniek bedrijf. 

Ik zelf heb deze overname totaal niet zien aankomen en was echt even in shock toen ik het hoorde. Dit fijne facilitair bedrijf was mijn grootste en favoriete opdrachtgever. Je mag gerust weten dat ik er een traantje om heb gelaten en een paar nachten slecht heb geslapen. Die overname heeft zeker impact op mijn functioneren als ZZP’er, maar ik was vooral van slag, omdat ik er al zo lang kind aan huis was. Het voelt alsof ik opeens een beetje dakloos ben. 

Natuurlijk horen zulke ontwikkelingen bij ondernemen en er komen vast weer nieuwe kansen en mogelijkheden op mijn pad. Bovendien gun ik Jan de Pijper dit succes van harte. Hij krijgt een super mooie functie binnen NEP en ik hoop vurig dat ze daar goed naar hem luisteren. Het is iemand die in zijn eentje onze hele markt een stukje leuker kan maken. Voor mij is hij altijd goed geweest. 25 jaar lang! Daarvoor heb ik hem al vaker bedankt, maar ik wil het hier en nu nog eens doen. Jan Bedankt! En ik hoop dat we elkaar nog vaak zullen tegenkomen.