veranderen

 

Ik dacht dat ik de enige was die moeite had met veranderen. Het afgelopen weekend bleek maar weer dat het menselijk is. Wij houden niet van veranderingen. ‘Iets nieuws doen’ is in ons landje ongelofelijk lastig. Kijk maar eens op de ‘socials’ naar alle reacties op de komst van ViaPlay in Nederland. De nieuwe rechtenhouder van Formule1 had andere plannen, wilde zonder Olav Mol en Jack Plooij verder, koos voor een meer journalistieke koers en kreeg vervolgens de hele strontkar over zich heen. Veel raceliefhebbers gaven de streamingdienst geen kans. Nog voor ze goed en wel waren begonnen regende het kritiek, vooroordelen en boosheid, maar zonder argumenten. Het leek veel op de hetze die ooit werd gevoerd tegen Sport7, alleen hadden we in 1996 nog geen Twitter en Facebook om onze ongenuanceerde onvrede te uiten.

 

Ook ik heb de Formule1 leren kennen dankzij Olav Mol. Toen ik in september 2000 voor het eerst met hem en Jack Plooij mee op reis mocht kreeg ik een persoonlijke rondleiding van Ollie door de pits in Indianapolis. Geduldig legde hij in Jip en Janneketaal uit waar je op moest letten als cameraman en hij maakte mij gelijk enthousiast voor deze tak van autosport. Daar draaide het toen nog om namen als Michael Schumacher, Mika Häkkinen, Jacques Villeneuve, Rubens Barrichello, David Coulthard en natuurlijk onze eigen Jos Verstappen. In de jaren daarna ben ik bijna vijftig keer met de mannen op pad geweest en ik moet zeggen dat ik louter goede herinneringen heb aan al die reisjes rond de wereld. Wat heb ik veel lol gehad met deze vakmensen. Ook voor mij is de stem van Olav onlosmakelijk verbonden met deze sport. 

Wat mij betreft becommentarieert Olav Mol de Formule 1 tot in de eeuwigheid, maar de Zweedse rechtenhouder kiest voor een andere benadering. Daar hebben ze vast en zeker goed over nagedacht. En dus denk ik dat we dit best even het voordeel van de twijfel kunnen geven. Niet gelijk de deur dicht smijten, maar eens een paar races aankijken wat er gebeurt. Zelf een gefundeerde mening vormen, in plaats van nablaten wat anderen te mekkeren hebben. Het leven wordt bovendien een stuk leuker als je op zoek gaat naar de positieve punten, in plaats van je ongelofelijk opwinden over alles wat niet deugt. Zeker als je er toch geen directe invloed op kan uitoefenen. Boosheid is verspilde energie.

Het verbaast mij dat ook mensen waarvan ik denk dat ze doorgaans nuchter en redelijk zijn zich direct al aansluiten bij het trollenleger dat ViaPlay zo snel mogelijk de nek wil omdraaien. Zelfs serieuze en ervaren televisiemakers (ver)oordelen heel snel. Collega’s, die juist zouden moeten weten hoe lastig het is om met iets nieuws te beginnen en die vast wel eens ervaren hebben dat dit altijd even tijd nodig heeft. 

Ik denk dat je voorzichtig moet zijn met het uitspreken van de gedachte dat dit nooit iets kan worden. Als ik bij ViaPlay zou werken, dan zou ik hier en daar wat screenshots van deze Twitter, Facebook en LinkedIn-berichtjes bewaren, voor het geval zulke uitgesproken mediamakers zich over een tijdje melden bij een sollicitatie, met een programmavoorstel of een andersoortig verzoek.

 

Nogmaals, ik heb helemaal niks tegen de mensen die nu nog voor Ziggo werken. Integendeel! Daar zitten vrienden voor het leven bij en die gun ik natuurlijk alle geluk van de wereld, maar als kijker vind ik het prima dat er iets te kiezen is. Dat houdt iedereen scherp. Het is niet óf-óf, maar én-én. Een win-win situatie. 

Dus niet gelijk zo boos allemaal… 

Adem in. Adem uit.