'Je houdt van kamperen of je vindt het helemaal niks!', zei laatst een deskundige op de radio. De man had vrijetijdskunde gestudeerd, dus hij kon het weten. Ik dacht dat ik het met hem eens was en rekende mezelf tot het kamp van de liefhebbers.
Inmiddels twijfel ik. Het is nu diep in de nacht en het vriest aan de grond. Ik speel voor rolmops in een van de drie ‘kamertjes’ van onze nieuwe tent. De slaapzak is te krap voor mijn omvang, het luchtbed smal en te hard opgepompt. Ik heb sokken aan, een joggingbroek, twee t-shirts en mijn dikke GAP trui met capuchon. Alleen mijn loopneus steekt boven de dekens uit. Het voelt alsof daar een ijspegeltje aan groeit.
Als ik beweeg rol ik op het koude zeil. Op een of andere manier gaat die verdomde slaapzak steeds strakker zitten als ik draai. Langzaam raak ik verstrikt. Die laagjes kleding trekken ook al als ik anders wil gaan liggen.
Zoonlief had het koud. Dus leek het mij de meest liefdevolle optie dat hij naast mijn lieve Lief zou kruipen en dat ik zijn plek zou innemen. Een goede keuze, want aan de andere kant van de tent is het nu stil. Maar arme ik.
Mijn arm slaapt wel. Ook dat nog.
Ik kijk op mijn horloge en zie dat het nog minimaal drie en een half uur duurt voor de dag begint. De zon gaat pas rond half acht op de tent schijnen. Dan stijgt de temperatuur snel, maar dat duurt dus nog uren. Waar ben ik toch aan begonnen? Wie gaat er nou in mei met de tent op vakantie in eigen land? Kamperen bij de boer. Creperen zul je bedoelen!
Je houdt van kamperen of je vindt het helemaal niks. Nou op dit moment weet ik het bijna zeker.
Alleen de gedachte dat we over een paar uurtjes weer met twee dolenthousiaste kinderen in de stal gaan kijken naar de kalfjes, konijntjes en paardjes zorgt er voor dat ik bereid ben om nu zo af te zien. Wanneer het babygeitje straks rond onze tent dartelt, de kippen hier komen scharrelen en Art ons er weer op wijst als 'de paus' trots zijn prachtige veren laat zien, is alles goed. Als we ‘koffertjes’ (poffertjes) gaan eten, schelpen zoeken op het strand of in de avondzon uit Jip en Janneke lezen, dan houd ik weer van kamperen. Maar nu even niet.
Brrrrrrrr.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.