zondag 25 december 2022

Cycling home for Christmas

 

Kerstavond. De laatste klus van dit jaar zit erop. Het was de livestream van een sfeervol kerstconcert voor NPO Radio4, vanuit de Jacobikerk in Utrecht. Een opdracht van Videobrix voor AVROTROS. Nu op de fiets naar huis. Het is al laat en muisstil op straat. Zojuist ben ik Houtzaagmolen De Ster gepasseerd en dadelijk kom ik langs het Muntgebouw. Oog in Al, over het Amsterdam-Rijnkanaal en dan langs de Leidsche Rijn naar De Meern. Nog een half uurtje trappen en dan zit het er professioneel gezien op voor 2022. Dit tochtje geeft mij mooi de gelegenheid om het jaar even de revue te laten passeren.

Zakelijk gezien was het afgelopen jaar voor mij dik in orde. 183 dagen gewerkt. Dat is keurig. Ik ben vooral trots op het feit dat ik voor 34 verschillende opdrachtgevers heb gewerkt. Een uniek record. Laat de Belastingdienst nu maar komen en zeggen dat ik geen echte ZZP’er ben… 

Het begon in januari gelijk goed met een paar mooie projecten. Een concert van Philharmonie Zuidnederland, een regieklus en vijf dagen lang bandjes filmen bij Eurosonic Noorderslag in Groningen. We zaten nog midden in een coronalockdown. Mondkapjes, dagelijks testen en stiekem met elkaar alcohol drinken bij de lift van het hotel. Het lijkt allemaal alweer super lang geleden.

Na de Holocaust Herdenking, die we eind januari voor de NOS deden, kreeg ik zelf corona. Waarschijnlijk opgelopen bij de opnamen van het programma Amazing Grace. Ik was niet bepaald de enige die na een avondje gospel een week was uitgeschakeld. 

Half februari filmde ik voorlopig mijn laatste potje voetbal. Bij Go Ahead Eagles irriteerde ik me mateloos aan al het gedoe met boze supporters, vuurwerk dat vlak naast mijn geparkeerde auto werd afgestoken en het feit dat wij van de televisie ons telkens weer in allerlei onmogelijke bochten wringen om de voetbalwereld te behagen. Het besluit om eens te onderzoeken of ik als freelance cameraman ook zonder voetbal zou overleven gaf me rust, bespaarde mij veel ergernis en het leverde ruimte op om andere projecten aan te nemen. De blog die ik schreef over mijn besluit leverde ontzettend veel positieve reacties op en haalde zelfs de krant. Ik realiseer me dat het makkelijk is om deze stap te zetten in een superdruk jaar. We moeten nog maar zien of dit een wijs besluit blijkt te zijn als er over een tijdje door bezuinigingen minder werk is.

Na mijn vaste carnavalsprojecten voor L1, Indoor Brabant, de gemeenteraadsverkiezingen en een reünie met mijn oude Formule1 maatje Jack Plooij werd ik ook weer gevraagd door regisseur Leo Onderwater van Het Klokhuis. Dat is naast Studio Sport het programma waar ik al het langst voor werk. Mijn eerste Klokhuis filmde ik in het vroege voorjaar van 1997. Later dat jaar draaide ik ook een reportage ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan van dit programma en nu in januari viert het programma haar 35-jarig jubileum. Ik werk dus al 25 jaar met de super sympathieke Leo. Het afgelopen jaar maakten we samen mooie afleveringen over luchtreclame, kaas, glow in the dark, slangen en de stratenmaker. Het Klokhuis blijft met stip een van de allerleukste programma’s om voor te mogen werken. 

Inmiddels fiets ik langs zwembad De Hommel en zit ik in de beklimming naar De Meernbrug, die over het Amsterdam-Rijnkanaal gaat. Het is even doortrappen op mijn oude Gazelle. Die is nog van fietsenmaker Hub Vinken uit Geleen. De tweede versnelling trapt soms door, dus daar moet ik voorzichtig mee zijn. Voor je het weet klets ik op kerstavond met mijn ballen op de stang.

Nu we het toch over klimmen hebben; een van de hoogtepunten dit jaar was toch wel het maken van de Tweewielersfilm The Longest Day. Over een vriendengroep die in één dag vijf landen aantikten en om dat te bereiken, op de warmste dag van het voorjaar, meer dan 360 kilometer met 4000 hoogtemeters door de Ardennen fietsten. Ik had voor de grap een keer geroepen dat ik dit wel voor de lol wilde filmen en zo zat ik op een zaterdag in juni, 13 uur lang, achterop de motor van Jos Hayen. In een doorzweet motorpak en met een camera die eigenlijk niet geschikt is voor dat specifieke type werk. Het leverde wel mooie plaatjes op, een hartstikke toffe film van 40 minuten en een heuse première in het Utrechtse Louis Hartlooper Complex. Uiteindelijk trok dit als grap begonnen project meer dan 19.000 kijkers op YouTube. Er zijn dit jaar geen producties geweest waar ik meer spontane reacties van kijkers op heb gekregen. Ik kreeg er zelf ook zin van om weer eens te gaan fietsen. Daar is overigens op deze kerstavond niet veel meer van over. Ik ben blij dat ik me nu even van de brug naar beneden kan laten rollen.

Het was voor mij vooral een heel muzikaal jaar. Alle smaken en stijlen kwamen voorbij. Noorderslag, The Passion, Mart Hoogkamer in Ahoy, Maan in Ziggodome, Woohah bij de Beekse Bergen, Davina Michelle in Ahoy, Antoon in Ziggodome, twee avonden De Dijk in Ziggodome en de Amsterdamse Zomer in het Olympisch Stadion. Daarnaast mocht ik ook twee klassieke carnavalsconcerten met Philharmonie Zuidnederland opnemen, een zondagochtendconcert voor Polycast in het Concertgebouw, het Conservatorium Orkest in het Muziekgebouw aan het IJ, de 7 Symfonieën in Antwerpen en Bridge to Liberation onder de John Frostbrug in Arnhem. Verder was er nog op cultureel gebied de show van Fabian Franciscus, Guido Weijers en de Dansdagen in Maastricht en ik mocht een paar keer draaien voor het AVROTROS programma Nu te zien over unieke tentoonstellingen in het land.

Wat sport betreft vond ik The Invictus Games in Den Haag heel indrukwekkend. Het weekendje Darts in Kopenhagen was leuk en interessant, maar het sportieve hoogtepunt was voor mij dat ik weer de Formule 1 mocht filmen. Dit jaar zelfs twee grandprix, op de circuits van Spa en Zandvoort, met meer dan 88 miljoen kijkers over de hele wereld.

Allemaal spectaculaire en spraakmakende producties, maar sinds corona heb ik ook een heel nieuwe markt ontdekt. De wereld van de zakelijke livestreams. Zo heb ik dit jaar veel gedaan met Miltenburg AV voor het online video productiebedrijf We Are Live. Zij verzorgen op eigentijdse wijze een belangrijk deel van de interne communicatie voor grote bedrijven, zoals bijvoorbeeld Adyen. Dat klinkt misschien minder sexy dan al die bekende tv-programma’s, maar als maker word ik er toch heel vrolijk van. Ik vind het namelijk altijd leuk om mee te denken en mijn kennis te delen. Daar is bij livestreams over het algemeen veel ruimte voor. Bovendien kan ik daar mijn skills op het gebied van remote camera’s inzetten en verder ontwikkelen. Het is uitdagend om met minimale middelen iets te maken dat verdacht goed lijkt op dingen waarvoor we in de televisiewereld veel grootser moeten uitpakken. Ik heb bovendien ontdekt dat het niet zaligmakend is hoeveel mensen er naar het eindproduct kijken. Het is veel belangrijker met wie je mag samenwerken en of je samen een goede dag hebt. 

Een van dit soort projecten was een kartrace in een parkeergarage in Lissabon. Daar hebben we een livestream verzorgd met vijftien remote camera’s en anderhalve bemande camera. Het was zo’n klus die vooraf als ‘een soort van onmogelijk’ bestempeld werd, maar waar iedereen ook gelijk zin in had. Vol overgave en niet geremd door enig cynisme werd daar volledig ‘out of the box’ gedacht. Het eindresultaat was verbluffend en de kick was enorm toen bleek dat het lukte, ook al hebben hooguit een paar duizend mensen de stream bekeken.

Ik vergeet vast nog een hele hoop interessante, leuke en uitdagende projecten. Straks als dit online staat bedenk ik natuurlijk dat ik die ene opdrachtgever nog had moeten benoemen en die en die en die. Maar ik fiets inmiddels onze straat in. Ik zet de fiets in het schuurtje en een punt achter 2022. De komende dagen ga ik genieten van mijn mooie gezin en mijn lieve familie. Even op adem komen en dan vol goede moed het nieuwe jaar in. 


Ik wens jullie allemaal hele fijne kerstdagen, een gezellige jaarwisseling en bovenal een vrolijk, succesvol en gezond 2023. Tot volgend jaar!




Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.