De Meern. Buiten rent een jongen. Ik denk dat hij een jaar of acht is. Plotseling blijft hij stil zitten achter een stapel stenen. Voorzichtig kijkt hij om zich heen. Niemand heeft hem gezien. Hij loopt gebukt naar een container en zijn volgende punt is een grote rioleringsbuis. De knul verschuilt zich voor een onzichtbare tegenstander. Het bouwterrein is voor hem oorlogsgebied en hij verbeeld zich dat hij een groot wapen in zijn handen heeft. Hij zegt iets, maar ik zie niemand.
Vanuit mijn raam bespied ik het spel van de knul tot ik hem niet meer kan volgen. Hij is verdwenen tussen de zandhopen en huizen die nog in aanbouw zijn. De zon schijnt flauwtjes en het is fris. Die jongen heeft een spannende ochtend en ik ben jaloers. Was ik nog maar negen, dan trok ik mijn jas aan en ging ik buiten spelen. Samen zouden we de vijand wel klein krijgen.
Vanuit mijn raam bespied ik het spel van de knul tot ik hem niet meer kan volgen. Hij is verdwenen tussen de zandhopen en huizen die nog in aanbouw zijn. De zon schijnt flauwtjes en het is fris. Die jongen heeft een spannende ochtend en ik ben jaloers. Was ik nog maar negen, dan trok ik mijn jas aan en ging ik buiten spelen. Samen zouden we de vijand wel klein krijgen.
slagveld ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.