Utrecht. Bij de MediaMarkt ligt een torenhoge stapel met The Rolling Stones played by the Travellers. Angie, Satisfaction, Paint It Black en Brown Sugar, voor nog geen zeven euro. Ik heb deze bijzondere aanbieding natuurlijk gelijk gekocht, maar dit is met stip de slechtste cover-cd die ik ken. Er is niets, maar dan ook helemaal niets bijzonders aan.
Wie anders dan volkomen gestoorde verzamelaars kopen cd's met uitsluitend coverversies van Stones hits? Alsof de Rolling Stones niet zelf al genoeg 'greatest hits' hebben uitgebracht. Het lijkt er op dat in de schappen inmiddels bijna evenveel verzamelalbums als studioalbums van deze band staan. En dan is er nog een hele bak live cd's met ook weer het beste van.
Natuurlijk zijn er ook bijzondere coveralbums met grappige versies, bewerkingen die op originele wijze zijn uitgevoerd of juist met beroemdheden die nummers van de Stones op hun manier hebben gespeeld. Dat vind ik leuk voor de heb en soms aardig om te draaien. Zo heb ik inmiddels heel wat verschillende versies van Honky Tonk Women (blues, reggae, klassiek en in Limburgs dialect), maar ook van Satisfaction of Happy. Tussen een enorme berg prutswerk zit soms een juweeltje.
Wat The Travellers en de MediaMarkt willen met dit slappe koopje begrijp ik niet. Zeker niet in het tijdperk van het grote downloaden. Ik zou bijna naast die stapels willen gaan staan om mensen te waarschuwen: "Doe het niet, je wordt belazerd. Loop twee bakken verder en neem voor een paar euro meer die aanbieding van de echte!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.